Judyt Wojująca

„Wychowanie jest sprawą serca” – tak mówił św. Jan Bosko. Jednak czy tylko serca? Zwłaszcza jeśli przychodzi na świat dziecko z niepełnosprawnością? Doświadczenia wyniesione z domu rodzinnego, jak również rutyna zdobyta w trakcie wychowania dzieci zdrowych, w przypadku wychowania dzieci niepełnosprawnych są niewystarczające.             Rodzice szybko się orientują, że ich niepełnosprawne dziecko nie spełnia stawianych mu wymagań i oczekiwań, a stosowane z powodzeniem w stosunku do innych dzieci metody wychowawcze zawodzą. Ten brak skuteczności oddziaływań staje się często przyczyną frustracji, zagubienia, poczucia bezradności. Dochodzi do zaniechania wysiłków wychowawczych, co prowadzi do utrwalenia bądź pogłębiania się niepełnosprawności dziecka. Są też rodzice, którzy doznając niepowodzeń, próbują dociec ich przyczyn. Gdy poszukują ich w sobie, najczęściej dopatrują się ich w wynikającym z braku odpowiedniej wiedzy niewła...

Chciałam Wam przybliżyć osobę, która dla mnie jest worem do naśladowania. Jest ona Służebnicą Bożą, ale bardzo, bardzo inną od tych wszystkich, których nie raz możemy dostrzec na obrazkach. Zachęcam do lektury mojej konferencji, którą wygłosiłam właśnie o niej. Mam nadzieję, że również Wy odnajdziecie coś dla siebie. Długo zastanawiałam się, jak tu ugryźć ten temat. Odpowiedź na to pytanie znajdziemy w książce „Siewcy nadziei” Felice Moscone. Gdzie dokładnie? W historii jednego życia..., ale o tym za chwilę. Osobiście to pytanie podoba mi się ponieważ pokazuje jedną rzecz. Żyjemy w czasach, kiedy wygląd fizyczny jest najważniejszy, że ludzie patrzą na Ciebie, na mnie i zastanawiają się nad tym, jak mi się żyje, czy jest potrzebna mi pomoc a nie daj Bóg, litość.......a może zdarzają się też ludzie, którzy twierdzą – tak jak jeden mężczyzna z polityki, że takie dzieci trzeba usuwać poprzez aborcję lub... eutanazję. Szok? Nie sądzę. Takie są realia świata w jakim żyjemy. Trzeba by...

Każdy człowiek jest dla siebie wartością najwyższą, ma swoje dążenia, cele, aspiracje, które nadają sens jego życiu. Nie jest od tego wolne także dziecko niepełnosprawne ruchowo. Jednak nie zawsze ono jest w stanie ten cel osiągnąć samodzielnie. Spośród różnorodnych oddziaływań społecznych szczególne miejsce przypada rodzinie. To właśnie w niej rodzi się dziecko niepełnosprawne lub staje się takim w pewnym momencie swojego życia. To jego rodzice przechodzą bolesny proces uświadamiania sobie tego faktu i płynących z niego konsekwencji. To w rodzinie również samo dziecko przechodzi proces rozumienia ograniczeń i uczy się żyć oraz walczyć z nimi. Rodzice, rodzeństwo, przyjaciele domu, sąsiedzi – są jego pierwotnym mikroświatem, a przeżyte doświadczenia, dobre czy złe, przenosi na świat szerszy. Rodzice pozwalają nadać sens życiu, oni wychowują i uczą dzieci jak żyć z własną niepełnosprawnością. Jednak zanim zaczną dziecko uczyć tych postaw muszą sami zmierzyć się z sytuacją, w któ...

„Ojczyzna to trzy wielkie rzeczy wspólne: wspólna mowa, wspólna ziemia i wspólna pamięć”. Bogusław Wolniewicz Najpierw definicja : „Patriotyzm - postawa szacunku,  umiłowania  i oddania własnej  ojczyźnie  oraz chęć ponoszenia za nią ofiar i pełną gotowość do jej obrony, w każdej chwili. Charakteryzuje się też przedkładaniem celów ważnych dla ojczyzny nad osobiste, a także gotowością do pracy dla jej dobra i w razie potrzeby poświęcenia dla niej własnego zdrowia lub czasami nawet życia. Patriotyzm to również umiłowanie i pielęgnowanie narodowej  tradycji ,  kultury  czy  języka . Oparty jest on na poczuciu  więzi społecznej ,  wspólnoty  kulturowej oraz  solidarności  z własnym  narodem  i  społecznością . ” A jaka rzeczywistość? Czy w XXI wieku możemy mówić, że w narodzie panuje duch patriotyzmu? Czy tylko przemawia przez nas egoizm itp.? Z góry przepraszam tych, którzy poczują się dotknięci moim...

Dziś poruszę kilka wątków, ale mam nadzieję, że zrozumiecie, co przez nie chcę powiedzieć innym. Ostatni czas był dla mnie bardzo intensywny. U mnie to już tak jest, że albo jest cisza i spokój, albo wiele się dzieje. Jeszcze do wczoraj zastanawiałam się, czy w ogóle pisać, ale jakoś tak trudno mi przejść nad pewnymi sprawami do porządku dziennego. Przede wszystkim wrócę na moment do strajku niepełnosprawnych. Był i cóż… Rzeczywistość, póki co się nie zmienia, jest wiele niejasności w prawie, w aptekach nie wiedzą co robić, ludzie nie wiedzą, gdzie iść by np. otrzymać pielucho - majtki bez limitu. Totalna dezinformacja. Jakiś czas temu, w moim mieście odbywało się głosowanie na projekty w ramach budżetu obywatelskiego. Jednym z nich była platforma dla niepełnosprawnych i starszych, aby mogli w końcu bez problemu wejść do Urzędu Miasta i Gminy i dostać się do np. Burmistrza miasta. Poparłam ten projekt, bo uważam, że z wszystkich projektów, które tam były, w moich oczach był on ...

„Przemoc kojarzy nam się zawsze z nożem, bombą, pistoletem. Dla mnie jednak przemoc wynika z postawy człowieka. Na przykład mówienie ludziom, że są nic nie warci, że są leniwi, że są tacy czy inni, uważam za wielką przemoc. ” ( Św. Teresa z Kalkuty) No właśnie. Jak to jest z tą przemocą? Coraz częściej mówi się o różnych rodzajach przemocy. Najczęściej jednak przemoc kojarzy się nam z wojną, bójką, pobitą żoną…. Jednak jest też przemoc słowna, która może człowieka doprowadzić nawet do samobójstwa. Dlaczego? Bo słowa, najbardziej ranią. Jeśli spotykamy w życiu osoby, które psychicznie są słabsze to wiedzcie, że właśnie takie osoby są pierwszymi potencjalnymi ofiarami przemocy słownej. Nie potrafią się obronić. Nie potrafią przejść ponad tym, co się o nich lub do nich mówi. A wtedy zaczynają się doły, nieradzenie sobie z samym sobą, depresja, czasami samobójstwa. Czy wiecie, że już małe dziecko, jeśli słyszy od rodziców, że jest nieudacznikiem, że do niczego się nie nadaje zaczyna ...