Judyt Wojująca

26.06.2013 rok - czyli już 5 lat temu, po raz pierwszy miałam okazję osobiście spotkać się z Papieżem Franciszkiem. A to moje krótkie świadectwo o drugim spotkaniu, równie szczególnym. Pamiętam oba, jakby to było wczoraj :)  Z wielką radością przyjęłam propozycję udania się na Eucharystię w święto Najświętszego Serca Pana Jezusa, którą na zakończenie Jubileuszu Kapłańskiego na Placu Św. Piotra odprawił Papież Franciszek. Idąc wiedziałam, że poprzez moje uczestnictwo w tej Mszy Św., pragnę podziękować Bogu za wszystkich kapłanów, którzy pojawili się w moim życiu a także za tych, którzy jeszcze się pojawią, a których jeszcze nie znam. Jakże moja radość była wielka, kiedy udało mi się być bardzo blisko tzn., u stóp Ołtarza. (oczywiście byłam na wózku, bo innej opcji nie było – gdyż fizycznie bym nie dała rady). Szczerze mówiąc pierwszy raz byłam na Mszy Św. z Ojcem Św. i już wiem, że nie zapomnę tego do końca życia. Za moimi plecami była rzeka kapłanów…Media podają, że było ich 6

„Musimy uczyć się sztuki słuchania, która jest czymś więcej niż tylko słyszeniem. W komunikacji z drugim człowiekiem pierwszą sprawą jest zdolność serca umożliwiająca bliskość, bez której nie ma prawdziwego spotkania duchowego”. (EG 171) Autentyczne słuchanie powinno spełniać pewne warunki:   Ø   „Ułatwiać otwarcie na drugą osobę: to otwarcie powinno dotyczyć całej naszej osoby, bo chociaż słuchamy, rzecz jasna, naszymi uszami, możemy także słuchać – i wtedy to słuchanie jest prawdziwe – naszymi oczyma, rozumem, sercem, całym naszym istnieniem. Ø   Zwracać całą naszą uwagę na to, co dana osoba przekazuje i aktywnie się angażować w zrozumienie tego, co pragnie ona zakomunikować, jako że podstawę naszego słuchania stanowi głębokie poszanowanie drugiej osoby. Ø   Towarzyszyć z prawdziwym zainteresowaniem osobie, młodej czy dorosłej, w tym, czego poszukuje i oczekuje od siebie samej, czyniąc to z prawdziwą empatią , co jest przeciwieństwem zimnej i formalnej uprzejmośc