Posty

Wyświetlanie postów z lipca 29, 2018

Warto dla takiej miłości żyć - gdy rodzi się dziecko z niepełnosprawnością w rodzinie...

Obraz
Każdy człowiek jest dla siebie wartością najwyższą, ma swoje dążenia, cele, aspiracje, które nadają sens jego życiu. Nie jest od tego wolne także dziecko niepełnosprawne ruchowo. Jednak nie zawsze ono jest w stanie ten cel osiągnąć samodzielnie. Spośród różnorodnych oddziaływań społecznych szczególne miejsce przypada rodzinie. To właśnie w niej rodzi się dziecko niepełnosprawne lub staje się takim w pewnym momencie swojego życia. To jego rodzice przechodzą bolesny proces uświadamiania sobie tego faktu i płynących z niego konsekwencji. To w rodzinie również samo dziecko przechodzi proces rozumienia ograniczeń i uczy się żyć oraz walczyć z nimi. Rodzice, rodzeństwo, przyjaciele domu, sąsiedzi – są jego pierwotnym mikroświatem, a przeżyte doświadczenia, dobre czy złe, przenosi na świat szerszy. Rodzice pozwalają nadać sens życiu, oni wychowują i uczą dzieci jak żyć z własną niepełnosprawnością. Jednak zanim zaczną dziecko uczyć tych postaw muszą sami zmierzyć się z sytuacją, w któ

Być może...

Obraz
„Ojczyzna to trzy wielkie rzeczy wspólne: wspólna mowa, wspólna ziemia i wspólna pamięć”. Bogusław Wolniewicz Najpierw definicja : „Patriotyzm - postawa szacunku,  umiłowania  i oddania własnej  ojczyźnie  oraz chęć ponoszenia za nią ofiar i pełną gotowość do jej obrony, w każdej chwili. Charakteryzuje się też przedkładaniem celów ważnych dla ojczyzny nad osobiste, a także gotowością do pracy dla jej dobra i w razie potrzeby poświęcenia dla niej własnego zdrowia lub czasami nawet życia. Patriotyzm to również umiłowanie i pielęgnowanie narodowej  tradycji ,  kultury  czy  języka . Oparty jest on na poczuciu  więzi społecznej ,  wspólnoty  kulturowej oraz  solidarności  z własnym  narodem  i  społecznością . ” A jaka rzeczywistość? Czy w XXI wieku możemy mówić, że w narodzie panuje duch patriotyzmu? Czy tylko przemawia przez nas egoizm itp.? Z góry przepraszam tych, którzy poczują się dotknięci moimi słowami, ale chciałam przemilczeć to, co miało miejsce u nas w mieście, ale j